ଯାହା ନାହିଁ ଭାରତେ,
ତାହା ନାହିଁ ଜଗତେ ।
ସବୁଜ ବନାନୀର ମେଳ,
ବାଳକୃଷ୍ଣର ହସ,
ଉଚ୍ଚ ପାହାଡର ଶୁଭେଚ୍ଛା,
ଝରିପଡି ମିଶିଯାଏ,
ମଳୟ ବାଆରେ,
ମଧୁର ରାହାରେ ।
ଜୀବନ ମୋର ଧନ୍ୟ ଧନ୍ୟହୁଏ ,
ପାବନ ପବନ ସେଇ
ମାଁ ପାଦ ଚୁମି ଆସେ,
ମୋ ଶରୀର ଛୁଇଁ ଯାଏ,
ଭାଗ୍ୟ ମୋର ଲମ୍ବିଯାଏ ତା'ରି ପାଦ ତଳକୁ ।
ଏହି ତନେ ବିକଶିତ ଜୀବନର କୃତି,
ମାତୃ କୋଳେ ସ୍ଥିତି ଆଂକେ,
ନୀଳ ନୁଆଁରେଖା,
ଜୀବନ ରେଖାର, କାଳିମାକୁ କାଟି କାଟି ଯାଏ,
ଧନ୍ୟ ମାଁ ତୁହି,
ଆଶିଷ ଦେ,
ଲୋଟିଯାଏ ମୁହିଁ , ତୋରି ସେହି ସରସ କୋଳରେ,
ତୋ ବର୍ଷିତ ସ୍ନେହ ଵିନ୍ଦୁ ପାଇଁ ॥
No comments:
Post a Comment